Cumhurbaşkanı;millet için,halk için bir güven kaynağı olmalıdır.Ülkesi için,milleti için,devleti için birlik ve beraberliği temsil etmelidir.Halkın arasında hiç bir ayrım yapmamalıdır.Her seferinde “ettik,yaptık,uçtuk,uçuyoruz” demekle Cumhurbaşkanlığı yapılmaz.Bir yüzükle gelip,seçilmenin ertesi günü gemicikler almakla Cumhurbaşkanı olunmaz.Bana oy vermeyen herkes teröristtir demekle Cumhurbaşkanı olunmaz.Halkını hayat pahalılığına ve enflasyona ezdirmekle Cumhurbaşkanı olunmaz.Cumhurbaşkanı ülkesini namerde muhtaç etmez.Cumhurbaşkanı Hukuk’un üstünlüğünü yok sayamaz.Demokrasiyi yok sayamaz.Özgürlüğü yok sayamaz.Cumhurbaşkanı sürekli huzursuzluk yaratarak,kaostan beslenmez.Yerli ve milli ne kadar kamu kuruluşu varsa onları satmaz.Cumhurbaşkanı halkına istihdam sağlar,fabrikalar satmaz.Dev projeleri yandaş şirketlere yaptırıp hazine garantisi vererek ülkesinin geleceğini ipotek altına aldırmaz.Para birimini değersizleştirmez.Yazmaya devam ettikçe uzar gider.Ama ilginç olan Cumhurbaşkanın yapmaması gereken ne varsa,ülkemizde yapılınca olağan karşılanmasıdır.Yanlış politikalardan dolayı Türkiye son dönemde ulusal ve uluslararası bütün kriterlerde hızla geriledi.Bir yandan ağır enflasyon,yüksek kur ve yüksek faiz problemleriyle bariz bir refah kaybı yaşarken öte yandan demokrasi,hukuk,insan hakları ve ifade özgürlüğü bahislerinde bırakın en ileri 10 ülke olmayı,en geri ülkeler ligine demir attı.Demokrasi duygusu,hukuka saygı,ortak akıl,liyakat ve ehliyet giderek zayıfladı.Bu zayıflık ekonomiden dış politikaya,eğitimden sosyal hayata kadar her alana darbe indirdi.Durum böyle olunca geri gidiş kaçınılmaz oldu.Avrupa birliğine girelim derken,kendimizi Ortadoğu birliğinde bulduk.Kısacası ülkenin huzura,refaha ulaşması adına değişim şart.Millet bu külfeti artık daha fazla sırtında taşıyamaz. Akp’nin kaybetmesi demek Türkiye’nin kazanması demek.

Yeter Artık Söz Milletin deme zamanı geldi..