Bir şehri en iyi gözlemleyenler, o şehre sonradan gelenler ya da bir süreliğine gelenlerdir diye düşünüyorum.
İçinde sürekli yaşayanlar, her şeyini kanıksar ve zamanla yaşadıklarının farkına bile varmaz.
35 yıl sonra tekrar görüştüğüm bir arkadaşım; Söke ile ilgili yıllar önceki izlenimlerini aktarırken, adeta şaşırıp kaldım..
Doğma büyüme Sökeli olmama karşın, o kadar yalın ve yerinde gözlemlerim hiç olmamıştı.
Örneğin, her mahallede birden fazla kuaför olduğunu söyledi ki, düşününce doğru olduğunu anımsadım…
Sökelilerin, kuaförlük hizmetlerine o yıllarda bu kadar ihtiyaç duyması da ilginçti. Ki kadınların bir bölümü kapalıydı.
Araştırmaya muhtaç bir sosyolojik olgu duruyor önümüzde.
Kadınların çoğu saçlarını ondüle yaptırır ve saatlerce kuaförlerden çıkmazdı…Annemizi beklerken saatlerce ayna karşısında kaldığımızı da hatırlıyorum.
Şimdi, Söke’de böyle bir süreç yaşandığını düşünmüyorum…Hem hayat koşulları, hem de kuaförlük hizmetlerinin salonlara dönüşmesi, belli yerlere toplaşması ve mahallelerden uzaklaşması bunda etkili oldu…
Mahallelerde hayat bitti, yaşam caddelere ve bulvarlara yöneldi.
Oysa, her mahalledeki kuaförler aynı zamanda sosyalleşme alanlarıydı…
Konuşulanları çok hatırlamıyorum ama kadınların bir araya gelebildikleri (ev dışı) tek tük mekanlardı kuaförler. Parklar ve piknik alanları daha çok aileler tarafından donanırdı.
Bu arada, Kuşadası’nın ne kadar güzel bir şehir olduğunu da dışarıdan gelenlerin söylemleriyle yeniden yad ediyoruz.
Ancak, hemen ilave etmeliyim ki, Kuşadası’nda da mahalle hayatı ve kültürü kalmadı…Mahalleler sitelere dönüştü…Sitelerde de yapay bir hayat devam ediyor…