Ben bir kadın gazeteci olarak Nebahat D. cinayetini takip etmekle mükellefim.

Bunu yaparken de, zaman zaman tartışmalar yaşadığım hemcinslerime destek olmaktan çok, kendime olan saygımı öne alırım.

Kendime saygım gereği, dün oldukça yoğun bir haber maratonu varken, tercihimi yaparak, Nebahat D. için düzenlenen Basın Açıklamasına gitmeyi uygun buldum.

Benim gözlerim o meşhur STK’ları aradı ama ne yazık ki bir avuç STK haricinde hiçbirini göremedim.

Cem Evi ve Kent Konseyi hariç, Cem Evi pankartıyla alandaydı, kendilerine teşekkür ederim.

Diğer STK’ların neden destek vermediği konusu her zaman olduğu gibi muğlak.

Bu nedenle; bu konuyu STK’ları neden eleştirdiğim sorusunu ısrarla soran ve STK’ları dokunulmazlıkları varmışçasına savunan arkadaşlarımıza sormak lazım.

Mutlaka bir bildikleri vardır.

Dünkü basın açıklaması sadece nicelik anlamında etkisiz değildi.

Nitelik olarak da sorgulanabilir düzeydeydi.

Sevgili Mehlike Hepdemir’in anlatımına göre Nebahat D. ailesi öldürülmesin diye bile bile ölüme gitti.

Bu çağda böyle şeyler oluyorsa, hepimiz oturup, ağlayalım.

Kuşadası Tepe Mahallesi sakinlerini Kaya Şavkay meydanındaki basın açıklamasında göremedik, mahalleli kadınlar basın açıklamasına katılmadı.

Hadi onların oraya gelmemesini anlayabilirim. Tepe Mahallesi hiçbir etkinliğe ve basın açıklamasına gelmiyor ki; bu basın açıklamasına gelsin.

Acılarını kendi içlerine yaşamayı tercih ediyorlar, böylesi bir acılı günde onlara “neden yoktunuz” demek haksızlık olur.

Bırakalım da herkes acısını kendi bildiği gibi yaşasın.

Burada neden yoktunuz diye soru soracaklarımız; her cümle başında “kadın hakları”, “kadın sorunu” diyen STK’larımız.

Ben onlara sorarım bu soruyu.

Yoksa, acılı TEPE Mahallesini bir kez daha gömmek bize yakışmaz…

Ve Nebahat’a saygım gereği, Tepe Mahallesinin hesap sorulacak mercide değil, hesap verilecek konumda olduğunu ekler, susarım…