Kuşadası’na yerleştiğimde (bundan yaklaşık 40 yıl önce) ilçede birkaç STK vardı. 

Bunlardan biri de Türk Anneler Derneği Kuşadası Şubesi idi.

Tülay Mutlu’yu bu dernekten önce duvarlara yaptığı grafitiler ile tanıdım.

İlk kez o başlattı bu sanatı, Kuşadası’nda…Çakabey ilkokulu ve bir çok yerin duvarlarına çizimler ve boyamalar yaptı.

İlk kez de ben yaptım grafiti haberini, gittim fotoğraflarını çektim, söyleşi yaptım, gazetemde yayınladım…

O zamanlar böyle bir sanatı kimse bilmiyordu, şimdi her şehrin duvarında grafitiler var…

Tülay Mutlu’nun tabloları da var, belki az bilinen, onları da Kuştur yolu üzerinde oğlunun işyerinde sergiliyordu, şimdi nerede bu güzel tablolar.

Kuşadası’nda sergisini açmayan tek ressamdır belki de; Tülay Mutlu…

Türk Anneler Derneği’nde çok uzun süre başkanlık yaptı; eğer bu görevi yapmasaydı sanatla daha yakından ilgilenseydi belki de adından söz edilen ülke çapında bir ressam olabilirdi.

Derneğin ilk başkanlık döneminde amatör tiyatroya destek verdi.. Amatör tiyatro onunla başladı diyebilirim. Son dönemde tüm Türkiye’de sahneye konulacak bir oyun hazırlığı vardı ama sanırım gerçekleşemedi…

Elbette başkanlık görevini bırakmış olması onu aktif olmaktan alıkoyamayacak.

Anılarını yazabilir, resimler yapabilir, grafiti yapmaya çalışan gençlere önderlik edebilir.

Sevgili Tülay Mutlu çoğu zaman cebinden yaptığı hayır işleri ile de tanınır.

Ama onun asıl hizmeti, STK’lara sanatla mesaj vermeyi öğretmiş olmasıdır…

Ben insanları şıkmış, değilmiş, saçı ne renkmiş ile değil, ne mesaj verdiği ile değerlendirdiğim için Tülay Mutlu’nun kılık kıyafetinden, şıklığından ziyade onun bir sanatçı duyarlılığından söz etmeyi uygun buluyorum…

Şık olmak ekonomi meselesi…

Sanatçı ruhu taşımak ise bir ayrıcalık…

Teşekkürler, sevgili Tülay Mutlu..