Çocukluk döneminde açan tomurcuklar kimi zaman sevgi kimi zaman travma ile beslenir. Beden ve benlik algıları, kişilik öz değeri gelişiminde bu besinler farklı yollarla sindirilir. Beden bir ayna ise ‘’Zayıf olma takıntısı’’ olarak bilinen ‘’Anoreksiya Nevroza’’ bedenin yansıttığı geçmiştir.

Ruha karanlık bir tünelde yaktığı ateşböceği olan Anoreksiya Nevroza sadece biyolojik değil, çocukluktaki karmakarışık duyguları saklamak için kendini cezalandırma aracı ya da yansıma yolu olabilir. Çocukluk yıllarında gelen duygusal acıları ve yoğun stresli dönemleri bastırmanın bir yolu ‘’yeme davranışını yönetmek’’ olabilir. Bu davranış kontrol ihtiyacını karşılamaktır. Çünkü çocuk yaşadığı ortama, ebeveynlerin duygusal iniş çıkışlarına ve sosyal çevreye uyum sağlamak zorundadır.

Ebeveynlerinin tepkilerine sürekli uyum sağlamaya çalışan çocuk ne zaman ne olacağını kestiremediğinde sakinleşmek için kontrol arayışına girer. Bazen ‘’kontrol edilebilecek tek şey ise bedenin şekli ve yeme davranışı’’ olabilir. ‘’İstismar’’ ya da ‘’ihmal’’ yaratabileceği değersizlik hissi mükemmeliyetçiliği zırh olarak kullanmak isteyebilir. Ya hep ya hiç düşüncesi bir takıntıya dönüşebilir. Düşük benlik saygısını telafi etmek için beden şekli bir proje haline gelerek, mükemmeliyetçilik zırh yerine nefes alınamaz bir kıyafete bürünebilir.

O kıyafet ise bilinç dışında yankı bulur: ‘’Mükemmel görünür ve ince olursam acılarımdan kurtulurum ve yönetirim.’’ Evde zorbalık yaşayan çocuğun akran zorbalığına uğraması da mümkündür. Bazı acımasız standartlar, dış dünyadaki zorbalıklara içsel bir yanıt olarak da gelişebilir. Şişko diye alay edilen bir çocuk ya görünmez olmak için yemeyerek bedenini küçültür ya da savunma kalkanı olarak duygusal yeme kalkanına sarılabilir.

Çocukluk yıllarında başa çıkması güç duygular yaratan ani kayıplar ve yaşam değişiklikleri sonucu doğan kronik stres ve evinde aile içi kavgalara tanık olan çocuk için sonuç yine aynı kapıya çıkabilir.

‘’Bedeni aç bırakmak aslında ruhun doymadığının itirafı olabilir.’’ Açlık ile bağdaşan benlik algısı ruhu saran bir sarmaşıktır. Bu sarmaşıkları temizlemek, ruhun açlığını fark etmek ile mümkündür. İşte o zaman yeni köprüler inşa edilebilir… Sadece ‘’en güçlü insanlar yardım ister.

Yardım istemek, ‘’mücadeleye devam edeceğim ve sadece şu an bir nefes alayım ” demektir. ‘’Ruhun açlığını görmezden gelirsek, beden kıtlığa başlar’’… Anoreksiya ruhun karanlıkta yaktığı ateşböceği olabilir ancak ateşböcekleri en karanlık gecelerde bile ışık saçarlar…

Cem İnak Klinik Psikoloji YL-Danışman

http://instagram.com/cem_inak