İÇİNİ DIŞINDAN DAHA ÇOK SÜSLE. DIŞIN HALKIN, İÇİN HAKKIN BAKTIĞI YERDİR.

Mevlana Celaleddin Rumi bu değerli sözünü 1200’li yılların ortasında Selçuklu başkenti Konya’dan söylemiştir tüm insanlığa.

Bana ilginç gelense bu sözün geçmişten çok, bu zamana bugünkü insanlığa söylendiğidir daha ziyade.

Çünkü öyle bir zamandan geçiyor ki insanlık, her şey ama her şey sahte ve bir o kadar da içi boşaltılmış durumdadır.

Maneviyatın zerre kalmadığı dünyamızda kapitalist düzenle birlikte tek tip ruhsuz ve algıları kapalı bir insan dünyası bilinçli olarak oluşturulduğudur.

Arkadaşlık, dostluk ,sevgi ve aşk hatta aile bağlarının bile yok edildiği, tüm ilişkilerin ise çıkara dayandığı sanal estetikli bir toplum olduğumuzdur gün be gün. Farkına varmadan vardırılmadan.

Giydiğimiz giyisiler bindiğimiz arabalar kullandığımız telefonlar, kısacası maddi varlığımız insanlığımızı kimliğimizi belirler olmuş. Kimsenin aradığı iyi ahlak insanlık olmadığı gibi, herkesin tek istediği kişinin insanlığından dürüstlüğünden çok, marka imtiyazından yararlanmak ve çıkar üstüne kurulan temelsiz samimiyetsiz ilişkiler olduğudur hiç şüphesiz.

Zira hepimiz tüm toplum katmanları neredeyse, kimsenin iç güzelliğiyle doğruluğuyla değil , dışıyla şekliyle ilgilendiğimizdir.

O sebep’te ne yazık ki, bugünkü insanlık dışını süslediği kadar içini içimizi asla süslemediğimizdir.

Oysa insan “neyi ararsa o dur.” Nasıl bakarsa öyle görür.

Dışımızı değil içimizi süsleyelim. Ve yalnız insan kalanı insan olanı sevelim ve de saygı duyalım.

” İçini dışından daha çok süsle. Dışın halkın, için Allah’ın baktığı yerdir.”

Zihni Gaymalı