Değerli okuyucularım;

Bugün ki yazıma köşe yazarı sayın Mehmet Y. Yılmaz’ın yıllar önce Hürriyet Gazetesinde yazdığı bir anısı ile başlamak istiyorum. “Bir toplantıyı takip etmek üzere Madrid’e gitmiştim. Kaldığım otelin lobisinde otururken az ilerdeki koltukta bir önceki İspanya Başbakanını gördüm. Gazetecilik dürtüsü ile yanına gittim. Kendimi tanıttım. Türkiye’de yaklaşık 1.000.000 tiraja sahip bir gazetede köşe yazarı olduğumu belirttim. Beni bir kahve içmek için oturmaya davet etti.

Güncel olaylar hakkında sohbet ettik. Nerden aklıma geldiyse siyasete tekrar dönecek misiniz, taban sizi istemiyor mu diye sordum. Yüzüme garip garip baktı ve beni neden istesinler ki dedi. İki dönem başbakanlık yaptım. Hedeflediğim projelerden yapabileceklerimi yaptım. Artık sıra başkasının dedi. “

Vali, kaymakam, polis, asker, bakanlıkların il ve ilçe müdürleri gibi stratejik personel bulunduğu bölgede belli süreyi doldurunca tayin edilir. Nedeni ise bir süre sonra yerel yönetimdeki bu kişilerin objektif olma özelliğini kaybetmesidir. Hep aynı güzergahta gidip gelmeleri, aynı kişilerle görüşmesi, artık o bölgedeki sorunları görmemeleridir.

Daha üst yönetimler ise vatandaşlarının sorunlarını artık algılayamaz hale gelir. İlk yönetime geldiğinde sunduğu projeler dolu dolu iken giderek anlamsız projeler üretilmeye başlanır.

1987 de yapılan siyasi yasaklar kalksın mı referandumu öncesi Demirel’in yoğun evet kampanyası dönemine ait bir karikatür geldi aklıma. İki eskici. Birincisi cüsseli, boylu poslu, güçlü. Bağırıyor, eskileri alırım, demir alırım. İkincisi zayıf, beli bükülmüş, gölgeye oturmuş. İlkinin arkasından cılız bir sesle bende diyor. Projeleriniz bittiğinde gitmezseniz sadece bende demeye devam edersiniz.

Şimdi değişim zamanı.

Ramazan bayramınız kutlu olsun..

Saygılarımla.