Sevgili okurlarım seçimlere iki hafta kaldı. Huzur içinde bir seçim olmasını tüm içtenliğimle diliyorum.
Bu günkü yazımda dünya genelinde uygulamada olan seçim biçimi ve adına demokrasi denilen pratikleşmenin hastalıklı halini açmaya çalışacağım.
Mevcut demokrasiyi elleştirirken yerine nasıl bir demokrasi biçimini önerdiğimi de yazmak istiyorum.
Değerli okurlar yaklaşık iki asırı geçkin bir süredir uygulanmakta olan partilere dayalı seçim sistemi ve demokrasi deneyimi hasta ve mutsuz toplumlar yaratan bir sistemdir.

Toplumlarda kutuplar yaratan, nefreti egemen kılarak hasta ve mutsuz insan ve toplum yaratan partilere dayalı demokrasi insan soyunun gelişiminin önünde engeldir.
İnsan onuruna en uygun olan Partilerin olmadığı Anayasal Demokrasi modelini insanlık ailesi artık geliştirmek zorundadır.
Mevcut demokrasi modeli partiler eksenli bir modeldir.
Partilerin iktidar olma mücadelesi kaçınılmaz olarak taraftarlar yaratmayı zorunlu kılıyor. Bu da toplumda kutuplaşmaların oluşması demektir.
Kutuplaşan toplumda nefret söylemi ön plana çıkmakta, birbirine karşı öfkeli ve sevgisiz toplumsal cepheler oluşmaktadır.
Toplumun bir kesimi diğer kesime karşı hasmane duygu ve düşüncelerle donanmaktadır.
Karalamalar, hakaretler, iftiralar, kavgalar, öldürmelere kadar uzanan bir çok pratik ortaya çıkmaktadır.
Partilerin girdiği seçim süreçleri bir yarış olmaktan çıkıp bir kavga ve savaş ortamına dönüşmektedir.
Öte yandan partiler iktidar olmak için her vaadi ortaya sürüp insanları kandırmaya çalışmaktadır. Pek çok yol ve yöntemi deneyerek seçmenlerin oylarını almaya çalışmaktadır.
Oyların parayla satın alınması dahil, tehdit ederek, iş imkanı vaadinde bulunarak vb. Pek çok etik olmayan yol denenmektedir.
Partiler aday göstermede liyakata, eğitim durumu ve başarılı hallerine değil varlıklı olup olmadığına, tarikat desteğine, aşiret sahibi olup olmadığına bakarak, yani oy potansiyeli olup olmadığına bakarak aday tespitine gitmektedir.
Bu da parlementoya niteliksiz insanların seçilmesi sonucunu doğurmaktadır.
Genellikle partilerde liderlik sultasına yol açan mevcut partilere dayalı demokrasi deneyimi liderin emir ve işaretlerini bekleyen seçilmişleri parlementoya doldurmaktadır.
Kendi adaylıklarını sağlayan ve onaylayan lidere minnet ve şükran duygularıyla dolan seçilmişler daha baştan eleştiri, sorgulama ve dik duruşlu olma özelliklerini yitirmiş olarak parlementoda yer almış olmaktadırlar.
Mevcut demokrasiye demokrasicilik oyunu demek gerçekçi bir tanımlama olur.
Göstermelik, sahte, gerçekte olmayan bir demokrasi icrası söz konusudur.
Kutuplaştıran , düşmanlaştıran, her türlü yalanı, kayırmacılığı, ötekileştirmeyi, oyların parayla alınıp satılmasını içerebilen, tehditle oy alımına, oyların çalınmasına zemin olabilen bir demokrasi sağlıklı bir demokrasi değildir.
Böyle bir sistem hasta ve mutsuz toplumlar yaratır.
Nefret söyleminin var olduğu bir toplum hasta bir toplumdur.
Sağlıklı ve mutlu toplum ancak sevginin egemen olduğu bir düzlemde mümkün olabilir.
Partiler aynı zamanda birer rant kapısı işlevi gordüklerinden ve ayrıca korkunç seçim harcamaları ile toplumun kollektif emeğinin ve toplumun hazinesinin de talan edilmesine yol açan sömürücü kurumlar durumundadır.
Toplumun ortak emeği olan hazine partilerce çar çur edilmektedir.
Kısacası partiler insanlığın geldiği bu aşamada toplumların sırtında birer kambur ve yüktür.
İnsanlık ailesi bu kamburu sırtından atmak zorundadır.
İnsan soyuna PARTİSİZ ANAYASAL DEMOKRASI MODELİNİ öneriyorum.
Partisiz anayasal demokrasi modeli nasıl bir uygulamadır?

Devam edecek.

Saygılarımla
Doğan karaağaç