Bugün öğretmenler günüymüş. O halde benim de günüm mü ? Günümdür herhalde. Bilfiil okullarda öğretmenlik yapmasam da, diplomam var diyecektim ama, minik bir deneyimim var aslında. Zamanında Sağlık Kolejinde bir iki ay ders vermiştim . Küçüklüme verdiğim dersleri de sayarsak, bu konudaki rüştümü ispatlarım gibi geliyor fakat düşününce başka başka tecrübelerde çıkmıyor değil karşıma. Zamanında dayımın kızına da bütünlemeye kaldığı için, yaz tatili boyunca matematik ve İngilizce dersleri vermiştim. Geçmişti sınıfını.

 İlk okulda beş öğretmen değiştirdim. Öğretmenlerimin hepside güzel insanlardı. Fotoğraftaki öğretmenim de değerli bir insandı, öğrencileri olarak onu sever ve sayardık. Ne fazla yüz verip şımartır ne de öfkeli halleri ile korkuturdu. Tam dengedeydi yani. Hiç öğrenci seçmez hepimize eşit mesafede dururdu fakat bozum olduğum bir anım var. Bu hoş olmayan anının yanında bir çok güzel anlar da olmuştur mutlaka fakat hafızamda kalan bu olmuş. Öğretmenimiz sık sık haritaya bakmadan, ezberden Türkiye haritası çizmemizi istiyordu. Bir seferinde ; haritamı beğenmediği için, hiç bir şey demeden, kağıdımı önümden alıp, buluşturarak çöpe atıverdi. Öyle kötü oldum ki, sanki o kağıtla birlikte bende o çöp kutusunun içine girdim. Bu olayı neden unutmadığımı bilmiyorum. Ne bir azar, ne bir küçümseme sözü hiç bir şey yoktu ortalıkta ve sadece bana özel yaptığı bir davranış da değildi yaptığı. Beğenmediği bütün haritalara aynını yapıyordu ! Zor iş öğretmenlik. Fazla sabırlı olmayı gerektiriyor. Bir yıl boyunca verdiğin onca emeğin ardından öğrencinin aklında kalan bu olabiliyor. Tüm öğretmenlerimizin gününü kutluyorum.

 Sevgilerimle

Dyt. Güner Erbay