Kuşadasıspor’un toprak sahada oynadığı yılları hatırlayan çok az kişi kaldı.

Onlardan birisi de benim.

İlk gazetecilik yıllarıma önemli bir damga vurmuştur.

Futbolcuların evleri de sahanın etrafındaki apartman daireleriydi.

Zaman zaman bu evlerin balkonlarından maçları izlediğimiz olmuştu.

Çok görkemliydi, izlediğimiz maçlar.

Şenlik havasındaydı ve eski Roma’daki gladyatörler gibiydi futbolcular.

Hayatları her an gıpta ile izlenirdi.

Maçlar bir bayram havasında geçerdi.

Maçlar Özer Türk Stadyumuna geçtikten sonra aynı hava yakalanamadı.

Özer Türk Stadyumunun dönemine göre çok büyük olması insanlar arasındaki mesafenin açılması buna neden olmuş olabilir.

Kuşadasıspor,  Özer Türk stadyumunu nedense Altın Güvercin’in gölgesine terk etti.

Gitgide maçların yerini konserler aldı.

Ve büyük kalabalıkları toparlayan maçlar değil de, konserler oldu.

Oynanan maçlar ikinci planda kalır oldu.

Önemli müsabakalar düzenlenmediği için de heyecan kalmadı.

Bence statları stat yapan müsabakalardır.

Bugün de,  konuk olarak Fenerbahçe’yi sahalarımıza davet edebiliyor muyuz?

Ya da bir büyük maç sahamızda oynanabiliyor mu?

Bunlara bakmalıyız.

Ne yazık ki, çıta düştü.

Kuşadasıspor başarısız sonuçlar aldı.

Statlar da değerini yitirir oldu.

Toprak sahanın yerinin ayrı olmasının nedeni de bu.

Çok güzel müsabakalar hep burada oynandı.

Biz sahalarımıza veda etmemeliyiz.

Tam tersi buraları büyük sportif alan olarak yeniden düzenlemeliyiz.