Yarın İbramaki Sanat Galerisi’nde saat 15.30’dan itibaren düzenlenecek olan Ali Gençli’nin 2. Nostaljik Gazeteler Sergisine tüm yerel gazeteleri de davet ettik.  Biz 10 adet gazete sayımızla sergiye destek vereceğiz.

Ben çalışan gazetecilerin ürünlerinin hak ettiği değeri bulmadığını düşünüyorum.

Hep birileri bizlerden rol çalmaya çalışıyor.

Bu bazen bir kişi ya siyasetçi oluyor; ya da tehdit ve şantajcı çetesi.

Gerçek gazeteci bir türlü öne çıkamıyor

Bir de öne çıkmaması için özel bir duvar oluşturuluyor.

Burada rahmetli Engin Özcan’ı saygıyla anıyorum.

Onun gazetesi Halkın Sesi’ni de edinmeye çalışıyorum.

Neden gerçek gazeteciler öne çıkamıyor?

Çünkü bunu ar meselesi yapıyor.

Yaptığı ile övünmeyi utanç olarak görüyor.

Gününün gelmesini bekliyor.

Ben de bu güne kadar binlerce gazetemden birini bile sergilemeye gerek duymamıştım.

Ta ki, artık zamanının geldiğini anlayıncaya kadar.

Çünkü birileri sizi ezici bir şekilde yok sayıyor.

Baktım da nostaljik gazetelerimizde 5 yıl önce toprak kaymasının haberini ya da alarmını vermişiz.

Aslında ne büyük bir hizmet.

Ne yazık ki duyan olmamış ve “kayan evler” hadisesi yaşanmış.

Bugün de çok şeyin haberini veriyoruz.

O yüzden gazetelerimizin gün ışığına çıkmasını istedim.

Bir büyük felaketi 2010 yılında duyurmuşuz ama kentte hiçbir önlem alınmamış ve 5 yıl sonra Sanayi Sitesi karşısında büyük bir heyelan yaşanmış.

Bir yerel gazete olarak görevimizi yapmış olmanın huzuru ile yarın ki sergiye hepinizi bekliyorum.