Dün Tekstil Pazarını, bugün de Perşembe Pazarını objektifime aldım.

Her ikisinde de gözle görülür bir durgunluk var.

Hatta perşembe pazarında bir vatandaş yolumu kesti.

Haber yapmamı adeta yalvarırcasına istediği konuyu köşeme taşıyacağıma söz vererek, pazardan ayrıldım.

Sözümü yerine getiriyorum.

Yolumu kesen vatandaş, eski Sümerbank emeklisi bir yurttaş.

Döviz bürolarının önünde gördüğü yabancıları kıskandığını, onların paralarının sürekli değer kazanmasına karşın, TL’nin değer kaybettiğini, tarım ülkesi olan Türkiye’de yaşananları sorgulamamı isteyen yurttaşımıza çok hak veriyorum.

Üstelik, kirazıyla ünlü Kuşadası’nda 1 Kg Kirazın 150 TL olmasını neye bağlayabiliriz?

Kiraz bahçeleriyle ünlü Kirazlı köylülerinin bunda etkisi nedir?

Üretim mi yapamıyorlar?

Yoksa işçi gündeliğinin 2 bin TL olduğu düşünülürse, ağaçlardaki kirazları toplayamıyorlar mı?

Neden, 1 kilo kiraz 150 TL?

Çocukların yiyemediği kiraz üretilse ne olur, üretilmese ne olur?

Yaz meyvelerinin bu kadar pahalı olmasının arkasında yatan gerçek bugün yolumu çeviren İsmail Karagüzel isimli yurttaşın kıskandığı döviz büroları mı?

Doğrusu ya ben Kuşadası’ndan bir kiraz öyküsü verdim…

Siz başka hikayeler de bulabilirsiniz.