Pazar günü farklı bir gündü…

Özel bir gündü ve bu özel günü elbette analiz etmek, önceki seçimlerle, önseçimlerle kıyaslamak gibi bir görevimiz de var…

Önseçimde tek aday olması seçimdeki heyecanı azaltacak, denilmişti.

Bu nedenle de, CHP örgütleri ülkeye ciddi bir mesaj verebilmek adına çok çalıştı.

Titiz bir çalışma yürüttüler, bence kendileri de bu denli katılım beklemiyordu.

Halk İmamoğlu’na sahip çıktı.

Tek aday olması heyecanı azaltmadı, hatta seçimin hemen ardından Kuşadası’nda bir de yürüyüş düzenlendi.Binlerce kişi yürüyüşe katılımda bulundu.

Kuşadası’nda daha önceki seçimlerde bu denli katılım görmediğimiz için, biz bile çok şaşırdık…

Halk korku duvarını aşmış, yeter artık noktasına gelmiş.

Kuşadası’nda, 50 bin civarında oy almış bir İmamoğlu var, bu oylar CHP’ye verilmiş oylar diyememeyiz, bu oylar haksızlığa, adaletsizliğe, zulme ve sömürüye karşı verilmiş oylar..  İmamoğlu sadece bir sembol.

İktidar, İmamoğlu’nu kendisi için turnusol kağıdı olarak görebilir…

Ne yapıyorum, neredeyim, halk neden sokakta, neden bu kadar tepki var sorularını mutlaka sorabilmeli.

Bu anlamda halka hesap vermesi gereken bir iktidar var.

Fakat bakıyorum, hala CHP’ye hesap sormaktan keyif alan bir kitle var…

Galiba işin kolayı bu?

Mal varlığını sorgulayacaksanız CHP’li belediye başkanı olması muteberdir.

Bu anlamda, ülkede bir CHP’yi eleştirme sanatı da oluştu diyebilirim.

İktidar partisini eleştirmek ise yürek istiyor. Silivri var… O yürek çoğu kişide yok…Kim ne kadar zenginleşmiş, en tepeden, en aşağıya sorgulanmalı? Kim haksız kazanç elde etmiş, bunun CHP’lisi AKP’lisi, İYİ Partilisi olmamalı.

İşimize geleni sorgulayıp, gelmeyeni sorgulamamak adetten olmuş…

Dünkü önseçim; CHP’yi döverek, çok dürüst olduğunu sananlara bir tokat gibiydi…

İmamoğlu için verilen her oy, halkın tepkisinin karşılığıydı..

15 milyon kişinin mesajı önemli değil, diyenler bence çok yanılıyor.

İktidar bu mesajı iyi okumalı..