Şu ülke ve dünya gündeminde konuştuğumuz konulara bakın. Vatandaş, maddi-manevi bin türlü zorluk ve baskıyla mücadele ederken, ülkece konuşulan gündem mutlak-butlan. Bir süredir yaşanan şeyler başka, suni gündemlerle  halkın dikkatinin çekilmesi istenen yer bambaşka. Halk sürreal bir gündem içinde debeleniyor.

Şahsım adına kendisi hakkında çok uzun süredir olumlu bir düşüncem yok ama sizlere inananları bir kez daha yanılttınız Sayın Kılıçdaroğlu… Arkadaşlarınız bir bir içeri alındı… Sabaha karşı, sanki terörist baskını ile götürüldü yol arkadaşlarınız.. Siz sustunuz… Sadece sustunuz. Oysa, böyle durumlarda susmak bazen tarafsız olmak değil, apaçık taraf olmaktır.

Spor müsabakaları, özel gün  kutlama mesajınız bile var ama muhalefetin içine çekildiği durum hakkında tek bir kelimeniz yok. O meşhur sakinliğiniz aslında bir bilgelik değil, boşlukmuş. Bomboşlukmuş… Siz gerçekten mahkeme kararıyla yeniden genel başkanlığa dönebileceğinizi düşünüyor musunuz? Halk, susanları değil, konuşanları ararken neyin genel başkanlığı?

Herkes benzeri kırgınlığı, bazen de öfkeyle dile getiriyor… Size kırgın olmaya, öfkelenmeye bile değmez artık… Kırgınlık da, öfke de bir bağdır çünkü… Bunca yaşanılana suskunlukla ne bağ kurulabilir? Geride kaldınız artık… Çok geride… Pişmanlık yolunda geride kalan kilometre taşları derin izlerle dolu… O kilometre taşlarında “Ekmeleddin yazıyor… “Tıpış tıpış oy vereceksiniz” yazıyor… “Anayasa’ya aykırı ama evet diyeceğiz” yazıyor…

Mühürsüz oylara sürdürülebilir, son aşamaya kadar itiraz etmemek yazıyor… Siz bir susuşsunuz artık… Ama kimse o suskunluğun içinde, ardınızda yetim kalmadı… Çıktı konuştu… Öğrencilerin önüne kattığı; hiç alışık olunmayan aktivist, enerjik, genç, dinamik bir duruşla tanıştı… Umutlarını bir kişiye değil, bir ülkeye, bir hayale, adalete bağlamış olanların inancı, sizden çok uzak düştü…

Mutlak butlanla mı, neyle geliyorsanız gelin de; halkta bir karşılığınız kalmış mı görelim…