Noel Babaların (Kuşadası temizlik personeli) çocuklara şeker dağıtmasını, borç içindeki belediyenin israfı olarak değerlendiren Kuşadası’ndaki kronik muhalefet yine baltayı taşa vurdu.

Çocukların keyifli anlarına da göz diktiler.

Ama halkımız bunu da bir yerlere yazdı.

Beyler; gözünüze, dizinize dursun demeyeceğim.

Nazım Hikmet’in dizeleri ile yanıt vermeli size..

“Çocuklar öldürülmesin, şeker de yiyebilsinler.”

2025 yılında kaç çocuk öldürülmüş, şöyle bir araştırdım:

2024-2025 eğitim yılında 72 çocuk öğrenci- işçi hayatını kaybetmiş. Bu rakam sadece MESEM için geçerli.

Bir de inşaatlarda ağır işlerdeki çocuk işçi ölümleri var. Onların sayısı ise 200’ü buluyor.

Narin’i 2024 yılında kaybettik. Narin gibi daha yüzlerce çocuğun katilini henüz bulamadık.

Son 12 yılda 1000’e yakın çocuk işçi hayatını kaybetti..

Bu rakamlar, Kuşadası’ndaki malum yerel muhalefeti hiç ilgilendirmiyor.

Hiçbir zaman da bu konularda fikir beyan etmediler.

Kuşadası Belediyesi’nin hizmet önceliği olarak çocuklara yönelik Noel eğlencelerindeki çocuklara verilen şekere israf diyen zihniyet; işte bu kadar insancıl, işte bu kadar hümanist.

Bir şekere dahi göz diken yerel muhalefete, şunu anımsatmak gerekiyor:

İnşaatta çalışan çocuklarımıza en son ne zaman dokundunuz?

Kafe önlerinde dilenen çocuklarımızı ne zaman gördünüz?

Okulda tost alamayan, öğretmenlerinin dersini anlamakta güçlük çeken çocuklara ne zaman el uzattınız?

Sosyal projeleriniz oldu mu?

Kaç öğrenci için burs sağladınız?

Bir şekere göz dikecek kadar nasıl katılaştınız?

Bu sorular; uzar, gider.

Ancak, benim dileğim açık ve net:

2026 umarım çocukların yılı olur.

Umarım şeker yiyebilirler…