Ekonomik krizin temel nedeni üretimden vazgeçip tüketime yönelmektir. Türkiye’nin elinde üretim yapacak fabrika kalmadı. Cumhuriyet döneminin ilk yıllarında yatırımlara büyük önem verilerek şeker, çay, fındık, kağıt, demir, elektrik, taş kömürü gibi üretim yapılan büyük fabrikalar inşa edildi. Fakat AKP döneminde bir çok kamu kuruluşu özelleştirmede nasibini aldı. Neredeyse şuan devlete ait yada devletin ortak olduğu kurum kalmadı. Zarar ediyor denilerek düğmeye bir bastılar, Türkiye’nin doğusundan batısına ne var, ne yok sattılar. Bu özelleştirmeleri öyle gözü kapalı ve kör bir anlayışla yaptılar ki bunun da en acı örneklerinden birini Türk Telekom’da gördük.

Bir firma adeta Türkiye Cumhuriyeti’ni dolandırdı ve kaçtı. Şöyle bir hafızalarımızı tazeleyelim. Türkiye Cumhuriyeti bankalarından çektiği kredilerle, Türk Telekom mülklerini ipotekleyerek özelleştirme ihalesini kazanan firma, bir kaç yıl boyunca vatandaştan para topladıktan sonra kredi borcunu ödemedi ve çekti gitti. AKP döneminde yapılan neredeyse bütün işler gibi bunun da ne kadar büyük bir hatalar silsilesi ile yapıldığını görmüş olduk.8 ilde üretim tesisi bulunan SEKA Kağıt fabrikası, Japonya’ya dahi kağıt ihraç ediyordu. Böylesi bir üretim alanını hiçe sayan AKP yüzünden şuanda gazete basacak, kitap yapacak, tuvalette kullanacak kağıt bulamıyoruz. Bir zamanlar tarımdan kağıt sanayisine, gıdadan hayvancılığa ve birçok alanda kendi kendine yeten ülkeler arasında iken, bugün bir çok ürünü dışarıdan ithal etmek zorunda kalıyoruz. Doların TL karşısında değerli olmasının en büyük sebeplerinden biri olan yerli üretim sorunu, maalesef Türkiye’nin kanayan yarası durumuna düştü. Fabrika kuran fabrikaları elden çıkardı. Türkiye Cumhuriyeti’nin birikimi yerli ve milli ne kadar kamu kuruluşu varsa elden çıkarıldı. Ülkenin geleceği ipotek edildi. Özelleştirmeler asla Türkiye’nin lehine bir politika ve uygulama değildi. Özelleştirme yoluyla halkımızın birikimi paylaşılmış, talan edilmiş ve edilmeye devam ediyor.

Özet olarak diyebiliriz ki özelleştirmelerin gerçek amacı; serveti halktan alıp, yerli ve yabancı şahıs ve şirketlere devretmektir. Bu uygulamalar AKP iktidarının milletimize yaptığı en büyük kötülüklerden biri olmuştur. Üstelik bunları yaparken, doğru dürüst ekonomik hesaplar yapılmadığı gibi işin sonunu ve bugün, yarın doğacak olan ağır olumsuz etkileri hiç düşünmediler. Özelleştirmeler uzun vadede devlet ve kamu işleyişinde sorun yaratarak ekonomik çöküşün başlangıcı olur.İşte bu çöküşü bugün en derinden hissediyoruz.Krizin en büyük sorumlusu AKP’dir. Bugün açlık ve yoksulluk sınırında yaşayan tüm halkımızın vebali AKP hükümetinin boynundadır.Bugün iflas eden,intihar eden,geçimsizlikten cinnet geçiren ve psikolojisi bozulan tüm vatandaşlarımızın vebali AKP hükümetinin boynundadır. Az kaldı.40 gün kaldı.Bu “Veballerde“yok olacaklar.40 gün sonra aydınlık,refah,huzurlu,güzel bir günde uyanacağız.Hep birlikte el ele verip bunları bir daha var olmamak üzere yıkacağız.

Yeter ki inanalım!Yeter ki mücadele edelim!Özlenen günler yakındır,az kaldı..