Sevgili okurlar bu yazımda seçimler ışığında toplumumuzun yaşadığı tıkanıklığı ve çıkmazı ele almaya çalışacağım. İnsan doğası ve büyük ütopya adlı kitabımda yönetim modeli olarak insanlık ailesine Partisiz Anayasal Demokrasi Modelini önerdim. Bu önerim iş olsun diye geliştirdiğim bir öneri değildi. Ülkemizde on beş gün arayla yapılan iki seçimi ayrıntılarıyla göz önüne alan herkes bu seçim biçiminin , sonuçlarının ve gerçekleşmesinin toplumun yararına bir yol ve yöntem olmadığını anlar ve görür.

Toplumun ruhsal dünyasına ağır bir travma etkisi yapan mevcut sözde demokrasi modeli hastalıklı olduğu kadar sonuçları bakımından da toplumun yaşamını ve gelişim seyrini dumura uğratan bir modeldir.

Mevcut biçimiyle toplumu kutuplaştırıp cepheleştiren , yarattığı kutupları da birbirine kin ve öfkeyle donatan demokrasi modeli yarattığı gerilim , güvenlik kaygıları vb. düzleminde nefreti egemen kılması bakımından hasta bireyler ve toplum yaratmaktadır.

Sevgili okurlar yönetim belirleme yöntemi olarak mevcut seçim sisteminin yaratığı sonuçların en başında; Üzüntüden ruhsal travma yaşayan toplumun yarısı ile Sevinçten dört köşe olan diğer yarısı gelir. Toplumun yarısını derin üzüntüye sokan, diğer yarısını ise çılgınca eğlenmeye sevk eden bir demokrasiyi düşünün ! Böyle bir demokrasi olabilir mi ? Böyle sonuç doğuran model insanlık ailesinin yararına bir model olabilir mi ? Açıktır ki mevcut demokrasi modeli düşmanca ve yıkıcı hisler yaratan hastalıklı bir modeldir.

Bu modeli insanlık ailesi terk etmeli ve artık aşmalıdır derken iş olsun diye bir önermede bulunuyor değilim. Toplumumuzun seçim sürecinin başlamasından bu yana içine girdiği ruhsal duruma bakınız. Toplumun yarısı ağlamaklı iken diğer yarısı çılgınca bir sevincin içinde coşabiliyor. Taraflar seçim sonucu ile beraber birbirlerine karşı öfke bilenmekte nefret etme düzeyleri daha da yükselmektedir. Böyle bir demokrasi insanlık lehine bir model değildir ve olamaz. Sadece hastalıklı birey ve toplum mu yaratıyor bu model ? Hayır. Sadece hasta toplum yaratmakla sınırlı olan bir sistem değildir mevcut sistem. Aynı zamanda toplumun kollektif emeğinin ürünü olan toplumun maliyesinin -hazinesinin heder edilmesine, çarçur edilmesine de yol açan bir demokrasi modeli ve sistemidir. Gerçekte partilere dayalı demokrasicilikte toplumun alın teri olan hazine fütursüzca ve sınırsızca kullanılmaktadır.

Ayrıca dünyadaki pek çok örnekte görülebileceği gibi partiler iktidar olduklarında liderleri bir külte dönüşür. Liderlik kültü ve sultası ortaya çıkar. Eleştirilemez ve dokunulamaz kimlikler edinirler. Üstün özelliklere sahip bir kimlik ile sıvanırlar. Birer dogma olup çıkarlar. Bu hale gelen liderler de toplumlarını sıkıntıdan sıkıntıya sürüklemekten geri duramazlar.

Sevgili okurlar sevginin egemen olduğu yerde ancak sağlıklı toplumdan söz edebiliriz. Sevginin egemen duygu olabilmesi için partilerin olmadığı Partisiz anayasal demokrasi modelini insan soyu geliştirmelidir. Yeni bir yazıda buluşmak üzere.

Doğan Karaağaç

30 Mayıs 2023