Kimliğin yok ediliyor! Milli değerlerin, ahlakın örseleniyor. Demografik yapın hızla değiş(tiril)iyor. Eğitim sistemin, tarımın, üretimin ne halde görmüyor musun? Dünyanın en bereketli topraklarında açlık ve yoksulluk çekiyorsun!

Dilinden başladılar farkında bile değilsin! Şimdi sırada ne var? Biliyor musun?! Hiç zannetmiyorum. Çünkü derin uykudasın! Bir milleti meydana getiren en önemli değerler şöyle sıralanıyor; Dil birliği, Kültür birliği,Tarih birliği, Vatan birliği, Ahlâk birliği, Örf ve adet birliği, Din birliği. Görüldüğü gibi ilk sırada dil birliği yer alıyor.

İngiltere’de ilkokul 1. sınıftan, üniversite son sınıfa kadar okuyan çocukların ders kitapları 72 bin kelime ile yazılıyor. Bu rakam Japonya’da 42 bin, İtalya’da 30 küsür bin kelime. Bu rakam; Atatürk’ün ifadesiyle, “Çağdaş medeniyet seviyesine yükselmek zorunda olan Türkiye’de 7 bin ile 10 bin kelime arasında değişiyor. 10 bin olduğunu kabul edelim. Bizim çocuklarımız bu 10 bin kelimenin yüzde 10’uyla düşünüp konuşuyorlar. Bu bir sokak Türkçesi. Yani; gittim, geldim, baktım, gördüm, acıktım, güldüm, ağladım, kızdım kelimeleriyle konuşuyorlar. Üniversite son sınıfa gelen bir öğrenci de bu kelimelerle konuşuyor. Ne acıdır ki, üniversite son sınıfa gelen çocuklarımız bizden önceki neslin edebiyatını okuyamıyor. Neden? Dilleri zenginleşmediği için de ondan. Anne babaların ve eğitim sistemimizin en büyük vazifesi; çocuklarımıza zengin bir Türkçeyi öğretmekten geçiyor. Hangi ana baba ile, hangi eğitim sistemiyle yapacaksın bunu?

Konfiçyus’a sormuşlar. “Bir ülkeyi yönetmeye çağrılsaydınız, yapacağınız ilk iş ne olurdu?” Büyük düşünür şöyle yanıtlamış. “Hiç şüphesiz dili gözden geçirmekle ise başlardım. Dil düzensiz olursa, sözler düşünceyi iyi anlatamaz. Düşünce iyi anlatılmazsa, yapılması gereken işler doğru yapılmaz. Görevler gereği gibi yapılmazsa, adetler ve kültür bozulur. Adetler ve kültür bozulursa, adalet yanlış yola sapar. Adalet yoldan çıkarsa, şaşkınlık içine düşen halk ne yapacağını, İşin nereye varacağını bilemez. İşte bunun için hiçbir şey dil kadar önemli değildir.”

Oktay Sinanoğlu, “Türkçe giderse Türkiye gider” diyor ve ekliyor; “Önümüzde iki yol var. Ya uyanıp dilimizi koruyacağız. Yada iki nesil sonra, Türkiye diye bir ülke, Türkçe diye bir dil kalmayacağını kabul edeceğiz. Seçim sizin” Bizim dilimiz muhteşem bir dildir. Ne mutlu bu dille konuşan canlara, ne mutlu bu dille sevişen gönüllere, ne mutlu bu dille düşünen beyinlere… Vatanına, Cumhuriyetine, Kimliğine, Diline, Bayrağına, Toprağına, Milli değerlerine Sahip çıkmaz, seyirci kalır, gaflet uykusundan uyanmazsan yakındır yok oluşun! Milliyetçilik sözkonusu olduğunda mangalda kül bırakmayanlar neredesiniz? Bu mu sizin milliyetçiliğiniz? Pabucumun milliyetçileri, tatlı su milliyetçileri, menfaat milliyetçileri! Yazıklar olsun size!

İlyas Erbay