Sevgili okurlar bugünkü yazımda sizlerle türümüzün yaşam yolculuğunda yalana ve hayali kurgulara inanma ile nasıl ilerlediğini konuşmak istiyorum. Her şeyin nasıl hayalde kurgulandığı ve kurgulanan bu hayali şeylere nasıl güçlü bağlanıldığını ve bir süre sonra da bu hayal imparatorluklarının nasıl yok olduğunu bir- iki örnekle ele alalım. Mesela Amerika bu gün bir devasa imparatorluktur. Değil mi? Hemen her kıtada at koşturan, her yerde üsleri bulunan, dünyayı ve ülkeleri karıştıran, işgaller yapan, katliamlar ve savaşlar üreten devasa insanlık düşmanı bir güç.

Aslında Amerika Devleti bir hayali gerçekliktir. Bir yalandan ibarettir. Dünyadaki diğer devletler- toplumlar onun gücüne inandıkları, ondan korktukları, onunla işbirligi yapmak için kırk takla atıkları için Amerika bir güçtür. Ve ancak diğer toplumlar böyle davranmaya devam ettikleri sürece güç olmaya devam edebilir. Tüm dünya devletleri ve toplumlarının Amerika’ya uşaklık ve işbirliği yapmaktan bir an için vazgeçtigini düşünelim. Amerikan kabusu bir anda biter ve devasa Amerika gücü sönümlenerek yok olur gider. Bir zamanlar Köleci Asur imp.u vardı.

Pers, Roma, Emevi, Osmanlı, Britanya, Sovyetler vd… Nerede bunlar? Onlara o dönem insanları inandıkları, kabullendikleri, korktukları, tabi oldukları, ve güvendikleri için var olmuşlardı. Korku, güven ve inanma bittiğinde de yok oldular. Demek ki aslında bütün oluşumlar bir kurgu ile başlıyor ve ona güven ve inanma sağlandığı ve bu sürdürüldüğü oranda da gerçekliğe dönüşüp bir olgu halini alıyor. İnanma bittiğinde yerinde yeller esen bir ‘ hayali gerçeklik’ demek gerekir, doğrusu. Bu açıdan bakıldığında esasta insan soyu büyük yalanlar ve hayali kurgu ve kabullerle yol alan bir yolculuğun içindedir.

Yani hayali gerçeklikler ( esasta olmayan- yalan ) üzerinde yaşayan ve yürüyen insan popülasyonuyuz. Nesnel gerçekliklere sırt çevirmiş olan bu hallerimizden dolayı Dünya’da sağlıklı, huzurlu ve keyifli bir yaşam ve düzen kuramıyoruz. Savaşlar, açlıklar, yıkımlar, zulümler, göçler ve ezcümle bütün kötülükler ve acılar nesnel gerçeklige sırt çevirdiğimiz ve hayali olana sarıldığımız içindir. Hayali gerçeklik töz olarak bir yalan üzerinde vücut bulur. Yalan olan bir şeyin gerçeklik kazanması için herkesi o yalana inandırmak yeterlidir. Bu gün türümüzün oluşturduğu bütün öznel kavramlar ve kutsayıp yücelttiği şeyler kurgu ile başlayan bir yalanın( gerçekte olmayanın) üzerinde şekillenmiştir ve herkesin kabul ettiği ve inanmaya başladığı şeyler haline geldiği için hayali gerçekliğe- kesin bir gerçeğe- dönüşmüşlerdir. Burada sıkıntı nedir ki diye sorulabilir. Sıkıntı; hayali gerçeklikleri çoğalttığımız ve onlara bağlandığımız oranda nesnel gerçeklikten uzaklaşmaktadır.

Ormanlar, dağlar, ovalar, denizler, nehirler, yaylalar, yaşamımız için lazım olan oksijeni ihtiva eden atmosfer, tabiatta serbest yaşamakta olan diğer tüm canlı türleri vb.vb… bunların hepsi birer nesnel gerçekliktir. İnsan türü de bir nesnel gerçekliktir. Ancak ne var ki insan türü nesnel gerçekliğe sırt dönerek , ona ihanet ederek bir yaşamı geliştirme yolunda ilerlemektedir. Bunu da kurgusal- hayali gerçeklikleri üretip onlara yaslanarak yapmaktadır. İşin özeti insan türünün kurduğu bütün tüzel ve öznel oluşumlar özünde bir yalandır ve hayalde türetilmiştir.

İnsan soyu nesnel gerçekliğe dönmedikçe, hayali gerçeklikleri kutsayıp onlara sarıldıkça huzur yüzü göremeyecektir. Daha fazla kâr, daha fazla büyüme isteği insanı kendi sonunu hazırlamaya ve kendisiyle beraber tüm canlıların da yaşamını sonlandırmaya götürecektir. Başka yazılarda buluşmak üzere.

6 Mayıs 2024

Doğan Karaağaç