Bugünkü Cuma hutbesinde (Kuşadası camilerinden) Gazze ile ilgili yapılacak pazar günkü yürüyüşün çağrısı yapıldı.

Sanırım, Diyanet’in bu yönde bir genel uygulaması olmalı ki, uzun uzun Gazze üzerinde duruldu.

Pazar günü 18.30’da Kısmet Otel’den başlayıp, El Heykeline kadar yapılacak olan yürüyüş için, böyle bir çalışma ve hazırlık var.

7. ayına giren Filistin-İsrail Savaşı nedense, sadece dini duygularla protesto edilmeye çalışılıyor.

Oysa ki bu savaş, tam da din temelli bir savaş sayılamaz.

Gazze’de yaşananlar sadece Yahudi, İslam çatışması üzerinden okunmamalı.

Bu savaş, “güçlü ile güçsüz” arasında yaşanan kadim bir savaş.

Güçlülerin güçsüzleri ezdiği, yok ettiği ve bunun tüm dünya tarafından izlendiği utanç verici bir savaş.

Eğer bu tarafından okunursa, sadece camilerle vaaz verilerek, duyarlılık oluşturulamayacağı anlaşılabilir.

Bundan bir ay kadar önce de El Heykelinde Gazze’deki katliamı kınayan kişiler gördüm. Ellerinde yeşil bayraklar, çarşaflı kadınlar ön saflardaydı…

Filistin yıllardır var olmaya çalışan azınlık bir halk.

Onu sadece dini saiklerle desteklersek, samimi olamayız.

Dini duygularımız ne kadar kuvvetli olursa olsun, güçlünün güçsüze uyguladığı mezalimi kınamak için aynı dinden olmamız gerekmiyor.

Bugün camilerde okunan hutbe ve yürüyüşe çağrı, bende bu duyguları uyandırdı.

Din insanlar arasında savaşa neden oluyorsa, sorgulanacak hale gelir.

Hiçbir din, güçlünün güçsüze zulmünü onaylamaz.

Pazar günkü yürüyüşü dinsel bir törene dönüştürmemeli.

Gazze’de orantısız bir güç uygulayan İsrail’i insan olduğum için kınıyorum.

Herhangi bir dini inanışın mensubu olmam çok da önemli değil….