Dün öğretmenler günüydü.

Ben en büyük öğretmenin hayat olduğunu düşünüyorum.

Hayatta öğreneceğimiz daha pek çok şey var.

SMA hastası Çağla Deniz’in yardım kampanyası bana bir çok şey öğretti…

Kampanya devam ederken umutsuzluğa düşülmemesi gerektiği, panikle yanlış söylemlerde bulunulmaması, belli bir plan ve program doğrultusunda ve bundan şaşmadan ilerlenmesi.

Dünkü kermesin başarısı, kampanyaya Kuşadası’ndaki STK’ların dahil olmasıydı.

Bundan önce bir çok derneğe kampanyaya destek verilmesi ricasında bulunduğumda kimse ilgilenmemişti. Ama Türk Anneler Derneği Kuşadası Şube Başkanı Tülay Mutlu kendiliğinden, hiçbir zorlama olmadan beni arayarak, kermes kararını açıkladı.

Dünkü kermesin şöyle bir özelliği vardı...Kimse bizim tarafımızdan tek tek aranmadı, kimse adını duyurma gereği duymadı, reklam yapmadı, sessizce destekte bulundu.

Tam bir gönüllülük söz konusuydu.

Kimse kendini ve gücünü ispatlamak için dayanışma içinde olmadı.

Ben bu türden gönüllülük ilkesine dayalı kermeslerin çoğaltılması gerektiğini düşünüyorum.

Dünkü kermes eğer 1 ay sürse idi, bu kampanya halkın destekleriyle bitirilir, otellerin ve inşaatçıların desteğine gerek kalmazdı.

Ne yazık ki, yük sadece Türk Anneler Derneği Başkanı Tülay Mutlu’nun omuzlarına bindi.

Yine de hatırı sayılır bir destek sağlandı.

Hayattan dün öğrendiğim bilgi, pes etmemek oldu.

Çağla da pes etmedi, biz de pes etmedik…