İnsanın biyolojik ve psikolojik doğası doyumsuzdur. Sınırsız bir isteme sahiptir. İnsan doğasının bu karakteri gezegende milyonlarca yıl süren yaşama tutunma çabası süresince yokluk, açlık, endişe ve refleksler tarafından genetik bir kodlamaya dönüşmüştür. Doyumsuzluk bir tercih değil bir biyolojik dürtüdür. Yani bir temel güdüdür. Nesilden nesile açlık içinde geçen milyonlarca yıllık primatlara doğru evrilen EVRİM dönemini düşünün.

Bunun biyolojik olarak koda dönüşmesinin kaçınılmazlığını anlamak kolaylaşabilir. Bugün bilgi- bilim ve bilimin ürünü olarak gelişen teknolojik düzeye bağlı olarak oluşan ürün bolluğuna rağmen bir türlü doymak bilmiyoruz. Gözümüz hep aç, almakta, tüketmekte ölçü bilmiyoruz. “Gözünü toprak doyursun” deyimi kendiliğinden ortaya çıkan bir deyim değildir. Ülkeler ve devletler düzeyinde de aynı doyumsuzluk söz konusudur.

Dünyada bir büyüme isteği ve hedefi yarışıdır almış başını gidiyor. Devletler her yıl büyümelerine göre övünüyor yada kaygı gömleğini giyiniyorlar. Halbuki ekonomik büyüme insan soyunun tükenişi ve ölümü demektir. Sadece insan türünün de değil kendisiyle beraber tüm canlıların yaşama olanaklarının da sona ermesi demektir. Bunu görmemek için kör olmak ve bu gidişin canlı yaşam olanağını bitireceğini anlamamak için zır cahil olmak gerekir.

Gezegenimizin potansiyeli bellidir. Yani sınırlıdır. Ne kadar hava, ne kadar su, ne kadar toprak ihtiva ettiği bellidir. Oysa türümüzün büyüme ve tükettim ihtirası – güdüsü sınırsızdır. Türümüzün sınırsız üretme- tüketme isteği ile sınırlı olan gezegenin potansiyeli gerçekliği günümüzün en baş çelişkisidir. Kapitalist sistem son beş yüz yılın ekonomik ve politik düzeni olarak türümüzün içinde debelendiği bir düzen olmuştur. Her türlü adaletsizliği, trajediyi, ahlaksızlığı ve eşitsizliği barındıran ve büyüten bir sistemdir kapitalist sistem. Bu sosyo-ekonomik kapitalist düzeni türümüzün bir an önce aşması, terk etmesi tüm canlı türlerin de hayrına ve yararınadır. Türümüzün ve tüm canlıların kurtuluşu da bu kapitalizm belasının terki ile mümkün olabilecektir.

Kapitalizm üretim ve tüketimde sınırsızlık ve ölçüsüzlük demektir. Bu durum insan doğasını besler ve ihya ederken insan doğası da bu ölçüsüzlüğü beslemekte ve kapitalizmi daha yaygın ve daha derinlikli geliştirmektedir. Lakin bu karşılıklı besleme ve sınırsızlığı geliştirme durumu, sınırları – potansiyeli ölçülü ve belli olan gezegen gerçekliği duvarına çarptığından ekolojik yıkım ve iklim krizine yol açmakta ve gezegenin tüm dengelerini sarsarak yaşam olanağını sonlandırmaya götürmektedir. KURTULUŞ ölçüsüzlükte, sınırsızlıkta, doyumsuzlukta değildir. Kurtuluş her alanda ölçüye gelmekte, sınırlı davranmakta ve doyumsuz insan doğasına gem vurmakta ve ona ölçülü olmayı öğretmektedir.

Ekonomik büyümeyi değil ekonomik küçülmeyi türümüz önüne görev ve hedef olarak koymak zorundadır. Zira kurtuluş üretimde ve tüketimde sınırlı olmaktan geçmektedir. Yapılması gereken gayet açıktır. Kaostan çıkış ve Sağlıklı Topluma Giden Yol adlı kitabımda geniş olarak ortaya koyduğum SAĞLIKLI TOPLUMA GİDEN YOL sistem önerimin pratikleştirilmesi türümüzün kurtuluşu için bir yol olabilir diye düşünüyorum İnsan doğasını ve gezegenin gerçekliğini dikkate alan bir yaklaşımla geliştirdiğim yeni bir dünya ve yaşam önerim ;

-Bilim devletinin inşasını

-Dünyada nüfusu kesinlikle sabitlemeyi-sınırlamayı

-Büyük ölçekli özel mülkiyetin yasaklanmasını

-Her insana küçük ölçekli özel mülkün eşit ve mutlak olarak verilmesini

-Partilerin ve komların olmadığı bir anayasal demokrasi düzenine geçilmesini

-Kadın ve erkek özgürlüğünün sağlanması için iradi periyodik düzlemin yaratılmasını

-Sağlık, eğitim, barınma ve enerji ihtiyacının bilim devletince her yurttaşa ücretsiz sağlanmasını

-Bilimin ve bilimsel bilginin yaşamın her alanında eksen kılınmasını içeren Sağlıklı Topluma Giden Yol önerimin insanlığın kurtuluş yolu olduğuna inanıyorum.

Doğan Karaağaç

22 Nisan 2025